Infernal

Stel je eens voor. Jarenlang was jij de beste geheim agent van een hemels genootschap. Totdat ze je plotseling keihard laten vallen en al je hemelse krachten afnemen. Wat doe je dan? Juist: join the bad guys! Welkom in de helse wereld van Infernal…

Tweestrijd

Infernal draait om de oudste en meest besproken tweestrijd ter wereld, namelijk die tussen goed en kwaad. Aan de ene kant zijn er de engelen die met hun geheime groepering Etherlight aan de hemelse zijde strijden en aan de andere kant staat alles wat maar duivels is. Jij bent Ryan Lennox, een zogeheten ‘gevallen engel’. Jouw uitmuntende werk voor Etherlight zit er blijkbaar op, want je bent als gewone sterveling weer op de Aarde gezet. Als je op een avond gezellig zit te dineren met een dame die je zeker niet je bed uit zou schoppen, wordt de rust ineens bruut verstoord. Etherlight ziet jou namelijk als een bedreiging en ziet je liever dood dan levend. Na een hevig gevecht beland je uiteindelijk bij de meest duivelse persoon die er wellicht bestaat en je krijgt een aanbod om je aan te sluiten bij de donkere kant. Als een echte Jules Deelder ga je in op het aanbod en krijg je de beschikking over enkele handige nieuwe krachten, zodat je wraak kunt nemen op je oude werkgever. Daar staat alleen wel wat tegenover…

Revolutionair

Je duivelse eigenschappen beperken zich niet alleen tot het verhaal, want je zult ze ook echt in de game moeten gebruiken. De meest handige en tevens meest voorkomende actie is het gebruik van je demonische arm. Niet alleen kan je deze opladen om extra krachtig te schieten, maar je kunt er ook vers gedode tegenstanders mee ‘leegzuigen’. Heb je een vijand omgelegd, dan kun je door de actie-knop ingedrukt te houden zijn ziel afpakken, wat gepaard gaat met een zeer stoere animatie. Dit levert je niet alleen een flinke boost op voor je health meter, maar ook krijg je er vaak extra ammo of belangrijke keycards door. Het is dus niet alleen leuk om te doen en te zien, maar het is dus ook zeer noodzakelijk. Zeker voor de ietwat sadistisch aangelegde gamer zal het krachtig leegzuigen van een vijand een heerlijke bezigheid zijn.

Naast je demonische arm krijg je in de loop van de game steeds meer handige trucs tot je beschikking, welke door je baas persoonlijk uitgelegd worden. Hieronder vallen bijvoorbeeld teleportatie, om jezelf voor een paar seconden naar een andere lokatie te sturen, telekinese, waarmee je de meest grote objecten kunt verplaatsen, en een speciale infernal vision, om onder andere geheime codes op muren te lezen. Het zijn geen revolutionaire dingen die je kunt gebruiken, maar ze geven de gameplay wel wat extra diepgang.

Breinbrekers

Wat betreft de gameplay zul je je tijdens het spelen van Infernal voornamelijk bezig houden met het doden van vijanden. Om je speciale krachten aan te roepen (en bijvoorbeeld harder te kunnen schieten) heb je zogeheten mana nodig. Door het omleggen van tegenstanders zal je mana-meter zich vullen, dus het is zaak dat je regelmatig wat dood en verderf zaait. Dit kun je met diverse wapens doen, van een standaard pistool tot automatische geweren en een rocket launcher. Ook hier weer geen vernieuwende mogelijkheden, maar het voelt absoluut niet aan als een gemis.

Naast de vele actie van het vechten zul je ook zo nu en dan een lichte puzzel tegenkomen. Ik zeg hier bij voorbaat al ‘licht’, want erg diepgaand is het zeker niet. Vaak is het een kwestie van trial-and-error voordat je weet hoe je verder moet komen in het level. Dit is wel jammer, want met de diverse duivelse trucs hadden de makers van Infernal toch leuke, diepgaande breinbrekers kunnen ontwikkelen. Vaak zijn de momenten waarop je even moet nadenken in de game dan ook eerder storend oponthoud, dan dat je echt gespannen bezig bent om verder te komen.

Hangende positie

Wat betreft de technische verzorging zit het bij Infernal zeker wel snor. Allereerst het geluid, dat is heerlijk uitgewerkt. Loop je in een rustig klooster, dan klinkt er rustige muziek, en bevind je je midden in een hevig vuurgevecht, dan krijg je stevige rockmuziek om je oren. Verder oogt de game grafisch zeker prima en, wat ook wel eens gezegd mag worden, je hebt absoluut geen sterke pc nodig om van alle eye-candy te genieten. Gamers lekker maken met prachtige trailers om vervolgens alleen maar op een monster-pc speelbaar te zijn, daar doet Infernal niet aan. Hoewel er ook vrijwel geen trailers van deze game zijn verschenen, maar dat terzijde.

Verder kent de game ook geen clipping problemen, waarbij vijanden ineens half in een object lijken te verdwijnen. Als je een tegenstander omhoog haalt om hem met je demonische arm leeg te zuigen en hij ligt onder een balk, dan zal hij ook gewoon onder die balk blijven hangen terwijl jij je trucje doet. Misschien klinkt het heel minimalistisch, maar zulke details maken een game toch wel een stuk sterker. Niets zo idioot als een tegenstander die half in een hekwerk blijft steken, of dwars door een deur getrokken kan worden. Ik kreeg het zelfs een keer voor elkaar om een tegenstander met één arm aan een hek te laten bungelen, nadat hij flink doorzeefd was met kogels. Aan die hangende positie kon onze ‘goddelijke zoon’ nog een puntje zuigen…

De technische verzorging is ook bij de vijanden zelf te bespeuren. Niet dat er heel veel afwisseling in de diverse vijanden zit, maar je zult echt goed moeten mikken om je tegenstanders om te leggen. Schieten op een bepantserd vest is een leuk tijdverdrijf, maar het kost je veel meer kogels dan het kiezen voor een paar welgemikte schoten op het gezicht. Ook zijn er vijanden die met een soort van jet-pack je vanuit de lucht aanvallen. Raak ze een paar keer op de gas-tanks achter op hun rug en ze zullen ongecontroleerd in het rond gaan slingeren om vervolgens heerlijk te ontploffen.

Beperkt

Toch is het niet allemaal duivels genot wat Infernal ons brengt. De game is bijzonder lineair en erg scripted, waarbij je al aan je water kunt voelen wanneer je een bepaalde actie ‘triggered’ waardoor er weer een nieuwe groep vijanden opduikt. Hierdoor zul je het spel niet snel nog eens spelen. Ook de al eerder genoemde puzzels dragen aan deze gebrekkige replay-waarde hun steentje bij.

Nog opvallender zijn de online- en multiplayermodus. Deze schitteren namelijk door afwezigheid. Dergelijke mogelijkheden zijn vandaag de dag toch echt haast verplicht te noemen voor een game, want met alleen een singleplayer is de levensduur van een spel toch behoorlijk beperkt.

Conclusie

Het is lang geleden dat ik heb gebaald van een game, maar Infernal gaf me er weer alle reden toe. De game heeft namelijk zoveel potentie, maar eigenlijk schiet het op teveel vlakken tekort om een echte topper te zijn. Geen multiplayer, een gameplay die ontzettend lineair en scripted is en puzzels die eerder vervelend dan uitdagend zijn. Dit neemt echter niet weg dat de kern van deze game gewoon een uitermate lekkere shooter is, voorzien van mooie graphics en heel veel actie. Alle echte shooter-fans kunnen bij het eindcijfer gerust een vol punt optellen, maar voor de rest zal het wachten worden op een vervolg dat de vele mogelijkheden wél volledig weet te benutten.