Vandaag een iets serieuzere Hot Koffie Show. Er mag dan ook niet gelachen worden tijdens het kijken van deze media-uiting. Behalve bij de edit stukjes, maar ook daar niet meer dan ”heh”, maar geen ”haha” of ”hihi”. BEN IK DUIDELIJK?!?
Tom en Peter’s Hot Koffie Show: Meer aandacht voor gameverslaving?
Door - op
Reactie van de stelling:
Er worden op schoolen al aandacht gegeven over game verslaving. Ik vindt persoonlijk hoe ze dit doen een beetje slecht. (spreek uit ervaaring) Dan komt er een man van 50+. (Niks tegen mensen van 50+)(Peter???) Die man weet zelf amper hoe google werkt. En die gaat aan mij uit leggen wat games zijn. ( wordt vantevooren tegen hem gezecht dat ik hobby matig games bouw) Dus ik denk persoonlijk dat ik en me klas genoten er meer de ballen aan heb. Ik denk dat ze beter iemand van 20 kunnen laten komen en het ook iets leuker maakt. Dan doen we er denk ik mee mee dan nu.
Nieuwe stelling: Ja kan beter een pc kopen dan een console?
Doe normaal! Ik ben 30 🙁
Leuke hot koffie/thee show! 😛
Ik denk wel dat er voor sommige mensen wel wat meer aandacht aan mag worden gegeven of een site waar je na toe kan gaan als je vind dat iemand of je zelf er problemen mee heeft.
Nieuwe stelling:Zijn cijfers nodig bij een review want het blijft een menig van een persoon.
twitch is denk ik ook een goede plek voor gameverslaafden , ja kan dan discussiëren over games met de chat en de host
Ik ben het wel eens met Tom. GN is echt een mooi punt om met “soortgenoten” 😛 , of hobby-genoten over jou ding te praten. Ik kan het me goed voorstellen dat deze site echt wel voor sommige een mooie uitlaatklep is. Dat vindt ik zelf ook, in mijn omgeving zitten vrij weinig echte gamers. Daarom ben ik blij dat je hier wel even je ei kwijt kan en er met anderen over kan praten.
Verslaving, tja, als je echt in een sociaal isolement raakt of als je gezondheid er onder gaat leiden, of je liever thuis blijft zitten de hele dag om te gamen ipv de wereld in te trekken en iets te maken van je leven, ja dan zit je met een verslaving. Maar ik denk toch dat ieder ouder, broer/zus, vriend/vriendin dat wel van je in de gaten gaat krijgen en (samen met jou) hulp ervoor gaat zoeken. Of niet? 🙄
Stelling: Nieuwe games moeten niet in zo veel verschillende versies worden uitgebracht. (bijvoorbeeld de normale, de limited, de exclusive, de hardcore, de pro-game-power editie, enz.) Breng gewoon één fatsoenlijke editie uit en ga niet proberen een beetje extra content in de ene en wat andere content in de andere versie erbij te duwen, zodat je die wat duurder kan verkopen.
Ik denk dat een heleboel gameverslaafde mensen eigenlijk helemaal niet gameverslaafd zijn maar gewoon niks anders te doen hebben of weinig sociale contacten hebben waar ze bijvoorbeeld in het weekend een biertje mee kunnen drinken of iets dergelijks. Dit kan een heleboel redenen hebben, misschien missen ze gewoon wat sociale vaardigheden waardoor ze moeilijk vrienden maken en dus liever in hun eentje gaan gamen of ze worden gepest of hebben het moeilijk op school etc. en gebruiken het als een middel om even te ontsnappen aan de buitenwereld. Ik denk niet dat het probleem bij de games ligt (er zijn natuurlijk altijd uitzonderingen) maar ik denk wel dat het probleem versterkt wordt door het feit dat gamers toch vaak toch sociaal minder geaccepteerd worden dan veel andere “subculturen”. Maar iig wat ik probeer te zeggen is dat als je mensen met een gameverslaving wat anders te doen geeft, je een veel positievere reactie krijgt dan als je bijvoorbeeld een alcoholist niet meer laat drinken (extreem voorbeeld maar kan even niks anders verzinnen) en dat ze zullen zeggen dat ze het gamen nauwelijks missen.
mijn eigen stelling: Games worden steeds simpeler gemaakt waardoor je steeds vaker naar een animatie zit te kijken ipv echt controle te hebben over wat je doet. Bijvoorbeeld: Gta4 had een vecht systeem met 2 knoppen voor verschillende stoten, een knop voor trappen en een knop om aanvallen te blokkeren en te ontwijken. in Gta5 is dit veel simpeler en kan je met 1 knop al iemand knock out slaan. De besturing in bijvoorbeeld assassin’s creed is ook steeds simpeler. Eerst moest je tijdens het klimmen nog af en toe naar andere punten op de muur springen of een speciale sprong vanaf de muur omhoog doen naar een ander punt waar je verder kon klimmen. Bij de nieuwere delen lijkt dit er allemaal uit te zijn gehaald en kan je bijna als een spin zonder enige moeite een muur op komen door alleen maar even het analoge stickje naar voren te houden
Het warme bad dat Gamersnet heet 🙂
Ik heb toch wel zon idee als Star Wars Battlefront 3 komt dat Peter toch wel een beetje gameverslaafd gaat worden haha.
Maar ff serieus.. Ik heb jaren geleden ook dagen gehad dat ik 12 uur non stop Silkroad Online speelde en ook enorm veel World of Warcraft.. Maar ik denk dat het ook een fase is dat je toch niet echt iets beters te doen hebt.
En ik vraag me eens af.. Wanneer ben je game verslaafd?
Trimbos hanteert een handige schaal voor verslavingen. De mate waarin je sociale leven, school- of werkafspraken lijden onder jouw hobby of middelengebruik, bepaalt direct in hoeverre je verslaafd bent. Op het moment dat je bijvoorbeeld een extra lang potje gamen verkiest boven op tijd in een collegezaal zitten of een etentje met familieleden, vertoon je dus verslaafd gedrag. Des te vaker je zo je prioriteiten indeelt, des te verslaafder je bent dus.
Iemand die niks in zijn leven inroostert naast gamen zou je dan ook zeker als verslaafd kunnen beschouwen. Of dat wezenlijk een slechte zaak is, is aan de persoon zelf om te beslissen. Ieder zijn eigen keuzes.
Props voor Tom trouwens, ik moest telkens heel hard lachen om de dramatische stukjes. 🙂
Maar wanneer ben je nou echt verslaafd? want als je 6uur per dag gamed en je spreekt nooit met iemand af wie zegt dat je dan verslaafd bent? Als je prima voor jezelf kunt zeggen van nu stop ik dan is alles toch goed?
Ik zou je jonger schatten, nojoke.
Thanks! 🙂
Hey, jij daar! Die achter het beeldscherm zit! Ja, jij! JE BENT VERSLAAFD!:O 😥
Ik zal maar eerlijk antwoord geven op deze stelling.
Ja ik ben gameverslaafd geweest in de tijd dat ik op de middelbare school zat.
We moesten toen keer tijdens maatschappij leer een test maken met hoeveel uur je achter TV, gamede of wat dan ook zat. Ik had het hoogste en was 65 uur per week. Dat was best veel. Mijn ritme toen was ook Slapen, school, tussenuur naar huis gamen, school, gamen, avondeten, gamen, slapen en zo voorts. Ik was echt verslaafd gewoon. Toen heb ik mezelf aangeleerd van oké niet meer in de middag gamen en alleen na het avond eten. Dat heeft gelukkig mijn verslaving de nek omgedraaid en ben gewoon een normale gamer geworden. Nog wel hardcore maar niet meer verslaafd iig. 🙂
Voor de mensen die wel verslaafd zijn en dit willen afleren kan ik deze methode aanraden want hij werkt wel. Heb je geen psychiater voor nodig of iets.
Stelling: Dutch Comic Con was een succes maar ook een flop.
(het is natuurlijk nog niet geweest maar misschien wel een leuke voor afloop)
Ik kan het hier alleen maar eens mee zijn. Mooi geschreven. 😉
Leuk dat deze stelling toch gekozen is (waarschijnlijk lichtjes onder druk van de vele reacties 2 weken geleden, die toch deze stelling wouden).
Denk dat de mensen die niet gamen er wel veel aandacht aan geven.
Sommige mensen zien gamers nog echt als echte no-lifers die 12u per dag in hun eentje te zitten gamen. Er wordt vanuit de industrie ook heel wat moeite gedaan om het ‘alleen zijn’ te beperken door het samenspelen met andere spelers (ik vind het er soms beetje overgaan dat je voor bepaalde games eerst 3/4 vrienden moet gaan optrommelen voor je überhaupt een spelletje kan spelen, die ontwikkelaars denken waarschijnlijk dat wij allemaal in een gameclub zitten waar je de mensen op je platform maar voor het uitpikken heb)
Gaming is gelijk ook één van de weinige dingen dat als asociaal gezien wordt voor de buitenwereld, precies of uren aan een stuk naar muziek luisteren of 10u achter elkaar series kijken niet asociaal is.
En inderdaad leuk dat gamersnet zijn steentje hierin bijdraagt. Maar weet niet of het helpt tegen een gameverslaving want je blijft nog altijd over games denken. Je moet gewoon af en toe eens wat totaal anders gaan doen! 🙂
Ik al eerlijk toegeven dat ik misschien ook iets te veel game dan normaal is :’)
Ik weet dat als je in je dagelijks leven weinig te doen heb je dan veel sneller grijpt naar de controller of toetsenbord.. Je hebt toch niks te doen dus waarom niet een game spelen ?
Het werkt altijd en je hebt genoeg te doen ( tenzij je een stroomstoring hebt natuurlijk)
In mijn ogen ligt game verslaving niet zo zeer bij het feit dat games leuk zijn om te doen.
Maar omdat mensen die verslaafd raken aan games meestal niet gelukkig zijn met de realiteit en daarom een ”andere leven” dan de realiteit proberen te vinden.
De interactieve aard van games bied hiervoor de ideale uitkomst omdat je hier niet naar een film kijkt waarvan het verhaal vast ligt en je zelf niet de hoordrol speler in deze wereld bent. Maar een toeschouwer.
In games ben jij meestal het middelpunt of je bent een persoon in een fantasie wereld welke jouw op dat moment weg laat komen van de harde realiteit.
In games kan jij een held zijn, de stoere tanker die je ziet in een film, een tovenaar, ongestraft mensen een vuist op hoge snelheid in hun strot dauwen als je boos bent, Vleugels, Een Elf of een ander wezen van wat je droomt te zijn.
Kortom, Veel mensen die verslaafd zijn aan games willen weg komen van de realiteit en om allerlei zwevigere redenen games spelen.
Ik vind dat je daar zelf voor moet zorgen, ze komen zich zelf wel tegen later 😉
Peter het was een flauw geintje. ik zal het goed maken.