Obscure II

Het maken van een enge game die ook nog eens een prima gameplay heeft, is toch een lastige zaak. Vooralsnog moesten we het vooral doen met games uit series als Silent Hill en Resident Evil, maar onlangs viel Obscure II hier op de mat. Of deze game het vooral moet hebben van spannende momenten of toch misschien wel de gameplay, lees je in deze review…

Flashback

Het feit dat deze game Obscure II heet, geeft al wel aan dat we met een vervolg te maken hebben. Niet iedereen heeft het eerste deel opgemerkt, toen deze eind 2004 verscheen, maar om niet direct met een achterstand te beginnen zal ik even gebruik maken van een korte flashback.

Obscure is duidelijk een game die tot het tiener/horror-genre behoort. Het eerste deel draaide om vijf Amerikaanse scholieren van Leafmore, een heerlijke standaard school met dito campus. Er vinden echter regelmatig mysterieuze gebeurtenissen en verdwijningen plaats en onze vijf helden besluiten dit te gaan onderzoeken. Al snel blijkt dat de directeur van de school de leerlingen gebruikt voor een dubieus experiment en zodoende wordt overleven de grootste prioriteit voor de vijf scholieren.

Dit tweede deel speelt zich twee jaar later af. De overlevenden van het vorige avontuur proberen hun normale leven weer een beetje op te pakken en ze maken zich op voor een frisse start op de campus. Als er ineens een vreemde plant ontdekt wordt, gaat alles al snel weer de verkeerde kant op en zul je voor een laatste keer moeten onderzoeken wat er allemaal gaande is en tegelijkertijd strijden om in leven te blijven

Een lekker begin

Kortom, twee delen die qua insteek heel dicht tegen elkaar aanliggen. Het eerste deel was helaas geen echte hoogvlieger en zodoende kwam de onthulling van Obscure II ook wel enigszins als een verrassing. Dat ontwikkelaar Hydravision op vrijwel dezelfde voet verder is gegaan met dit vervolg, maakt me op de voorhand nogal sceptisch. Een zoveelste zombie-hakker is nou niet bepaald iets waar veel gamers op zitten te wachten.

Toch weet Obscure II in het begin een aardige indruk te maken en de introductie van de game, door middel van een mooie, filmische scene, zet een goede toon voor alles wat nog komen gaat. De game voelt namelijk direct aan alsof je een interactieve film aan het beleven bent en dat is toch wel een lekker begin. Natuurlijk moet de hele ‘tieners in gevaar’-setting je wel aanspreken, maar als dat het geval is dan herken je vanaf de eerste beelden meteen een heerlijk, typisch sfeertje.

Specialiteiten

Het spelen van de game kan je alleen of in een co-op modus doen. Dit valt op elk gewenst moment aan te passen, dus ook als je al even bezig bent, is het geen probleem om iemand anders aan je huidige avontuur toe te voegen. Er zijn telkens twee (van de in totaal zes) scholieren tegelijk in beeld om mee te spelen. Dit kan dus in co-op een eerlijke verdeling zijn, maar voor de gewone singleplayer kan je gedurende het hele level onbeperkt switchen tussen beide personages met de R2-knop. Dit zal je zeker nodig hebben, want elk character heeft zo zijn of haar specialiteiten. Het ontrafelen van codes, openmaken van deuren, lenigheid…je zult het allemaal een keer nodig hebben.

In het begin van de game heb je nog te maken met vaste paren, maar zodra je een aantal hoofdstukken verder komt, krijg je de mogelijkheid om zelf te selecteren met wie je op pad wilt gaan. Zo kun je zelf het beste bepalen welke scholieren je wilt gebruiken om de volgende problemen op te lossen door goed gebruik te maken van hun specifieke skills. Let wel even op, want deze keer is het echt noodzakelijk om met beide personages een level uit te spelen. Zodra één van je speelbare characters ter aarde stort, is het ook meteen einde verhaal.

Rammen

De vijanden die je tegenkomt zijn niet heel divers, maar de mogelijkheden om ze uit te schakelen gelukkig wel. Was het voorheen vooral een zaak om vijanden met je zaklamp ‘in het zonnetje te zetten’, deze keer krijg je ook wat meer beschikking over lekkere slag- en stootwapens. Altijd al uitgebreid willen rammen met een honkbalknuppel of ijshockeystick? Dit is je kans! En natuurlijk ontbreken de oude, vertrouwde wapens zoals pistolen en shotguns ook niet.

Maar zoals gezegd volgt Obscure II heel nauwgezet het pad dat door het eerste deel al was bewandeld en dit zorgt toch voor enkele forse kanttekeningen. Zo kennen de levels een aardige sfeer, maar is de afwisseling en vooral ook uitdaging vaak ver te zoeken. Je hebt hele strikte opdrachten per level te vervullen, dus je zult alles volkomen lineair afwerken. Hierbij bestaan je taken vooral uit het onderzoeken van de omgeving en diverse spullen die er te vinden zijn, of het zoeken van een bepaalde kamer of ingang. Dit is toch wel jammer, want het werkt het fijne filmgevoel behoorlijk tegen.

Verder heb ik met veel plezier de openingsscène bekeken, maar oogt de rest van de game nogal gedateerd. Alles ziet er nogal kaal uit en alleen de echt noodzakelijke objecten, waar je dan ook vrijwel zeker iets mee moet doen, vallen op. Daarnaast zijn er nog enkele slordigheidjes, zoals ontbrekend geluid bij sommige teksten, wat nogal onverzorgd overkomt.

Conclusie

Ik begon deze review met de vraag of Obscure II het vooral van een spannend verhaal of van een sterke gameplay moet hebben. Na het spelen van de game kan ik alleen maar concluderen dat het van beide wat is, maar eigenlijk net niet genoeg. De afwerking is soms wat rommelig, de gameplay erg lineair en verwacht geen actuele graphics of al te veel echte schrikmomenten. Daar staat gelukkig wel tegenover dat de game makkelijk wegspeelt en dat fans van een tiener/horror-setting zich snel thuis zullen voelen. Wat resteert is een minimale voldoende, met de nadruk op minimaal.