APB

Na het aardige succes van Crackdown heeft ontwikkelaar Realtime Worlds zich op een nieuw project gestort: APB. Deze bijzondere MMO liet een verrassend goede indruk achter tijdens de EA Showcase.

Voldoende afwisseling

APB wordt door Realtime Worlds vaak omschreven als een “Cops & Robbers MMO” en daarmee heb je eigenlijk de kern van de game goed te pakken. Het is een game die je uitsluitend online speelt tegen vele anderen en je kunt kiezen om voor de sterke arm der wet te spelen als Enforcer of om vooral chaos te veroorzaken als Criminal. Dit alles doe je in de fictieve stad San Paro, die is opgedeeld in diverse districten. Elk district is gemaakt voor circa 100 spelers en hoewel dat voor verstokte MMO-spelers wat weinig lijkt, bleek dit tijdens mijn speelsessie zeker niet het geval te zijn. Het is kleinschalig genoeg om na een tijdje wat meer bekende gezichten te hebben tijdens het spelen en het is juist druk genoeg in het district om voor voldoende afwisseling te zorgen.

In het Social District van APB kan je vrijuit leven, zonder echte actie of een risico om dood te gaan. Dit district is vooral bedoeld om aan je character en customization te werken. De game kent een gruwelijk uitgebreide vorm van customization, zowel voor je character als voor allerlei attributen. Zo kun je je eigen afbeeldingen maken die je op kleding, voertuigen of billboards terug ziet en het is ook mogelijk om voertuigen samen te stellen op basis van honderden items.

Dit hele systeem van ontwerpen, wat dus nog los staat van de daadwerkelijke gameplay, is ook nog eens interessant doordat je alles wat je maakt kunt verkopen voor in-game valuta: Realtime Points. Als je APB straks koopt krijg je namelijk een aantal uren speeltijd ‘gratis’ en daarna zal je moeten betalen om langer te kunnen spelen. Het is echter ook mogelijk om Realtime Points in te wisselen voor speeltijd, dus als jouw creatie in de game goed verkoopt, kan je jezelf behoorlijk wat speeltijd financieren. Het spelen in het Social District is namelijk altijd gratis, dus je kunt altijd wat uurtjes besteden aan het ontwerpen van spullen om die vervolgens op de in-game marktplaats te verkopen.

Sadistisch

Maar genoeg gekletst over creaties en andere zaken, waar het natuurlijk om draait is de gameplay. We mochten in Londen achter een toetsenbord kruipen en aan de slag in een van de vele ‘action districts’ van San Paro. Zo heb je wat kleinere districten als het Financial District, met hoge gebouwen en drukke wegen, en zijn er ook grotere districten zoals The Waterfront, waarbij je ook andere voertuigen zoals boten tegen kunt komen. Onze speelsessie bevond zich echter midden in een stedelijke omgeving en we werden gewoon lekker vrijgelaten, om even te wennen aan de besturing. Op zich niet heel veel nieuws onder de zon met een WASD-besturing, Shift om te rennen en een knop voor diverse acties, zoals het klimmen over hekken, het openen van autodeuren, het beklimmen van ladders en diverse andere contextgevoelige acties.

Al snel bevond ik me met mijn groepje medespelers in een auto. Terwijl ik achter het stuur zat, maakten de inzittenden van de gelegenheid gebruik om lekker uit het raam te hangen en wat burgers om zeep te helpen. Het had weinig te maken met een opdracht, maar het is gewoon even hersenloos vermaak om als een leipe gangster uit het raam te hangen en te schieten op alles wat maar beweegt. Het sturen van auto’s voelde wel wat log aan, maar dat was slechts een kwestie van wennen. Na een paar ritjes drift je lekker met de handrem door bochten.

Het wordt echter pas echt leuk als je slachtoffers maakt in de game. Je kunt namelijk in de Music Studio een kort deuntje zelf opnemen, de zogeheten ‘death theme’. Dit muziekje moeten slachtoffers verplicht luisteren als jij ze om zeep helpt. Het lijkt mij geweldig om een vreselijk irritant melodietje samen te stellen en vervolgens anderen ermee te pijnigen. Sadistisch? Een beetje. Extreme fun? Absoluut!

Het is echter niet zo dat je zomaar aan het moorden kunt slaan, want als je als crimineel teveel dood en verderf zaait zal de game een “all points bulletin” (opsporingsbericht) uitsturen naar een groep Enforcers in de buurt. Dit gebeurt uiteraard ook als je nogal wat chaos teweeg brengt bij het uitvoeren van een opdracht. Bij de Enforcers komt overduidelijk het APB-logo in beeld en zij krijgen dan de nobele taak om de criminelen af te stoppen. Hoe meer chaos je blijft veroorzaken, hoe meer Enforcers jouw kant opgestuurd worden. Een dynamisch systeem dat prima lijkt te werken en voor de nodige variatie moet zorgen.

Awesome

Mocht je er ineens achter komen dat je net een hele vette actie hebt uitgehaald, dan kent de game een speciale awesome button. Met een druk op de knop kan je de laatste 20 à 30 seconden direct opnemen om nog even na te genieten van je actie. Je hoeft dus niet heel doelbewust steeds stukken gameplay op te nemen in de hoop dat er een keer wat tofs gebeurt om vast te leggen.

APB richt zich overigens qua levelen meer op vaardigheid dan op speeltijd. Spelers die goed presteren en succesvol zijn kunnen dan ook vlot in level stijgen en het is dus niet zo dat alleen de mensen zonder sociale verplichtingen na honderden uren de top bereiken. Als je in level stijgt kan je van alles upgraden, komen er nieuwe wapens beschikbaar, zijn er nieuwe items om attributen te customizen, krijg je meer muziek om in de Music Studio te gebruiken, enzovoort. De game zal gebruik gaan maken van diverse rankings en leagues, waarbij er exclusieve ranks per dag, week en maand worden toegekend. Op deze manier kan iedereen veel uit het spel halen, of je nu maar een paar uurtjes per maand speelt of bijna fulltime met de game aan de slag gaat.

Voorlopige conclusie

APB heeft een goede indruk achtergelaten tijdens de speelsessie. Het systeem met Criminals en Enforcers werkt goed, er is genoeg te doen om lekker te kloten of om de wet na te leven en af te rekenen met al het tuig in je district. Je kunt eindeloos customizen, zowel je character als objecten en zelfs muziek, waarbij het sadistische principe van een ‘death theme’ voor mij een persoonlijke favoriet gaat worden.

Daarnaast is het gewoon heerlijk om eens een ‘urban MMO’ te spelen. Ik ben eerlijk gezegd wel een beetje klaar met al die orcs, elfjes, monsters en andere fantasievolle elementen. APB biedt gewoon lekker wat actie in een stad en dit alles zal over enkele weken veel spelers gaan vermaken. Het is misschien jammer dat het voorlopig een PC-exclusive is, maar dat mag de pret eigenlijk niet drukken. Natuurlijk moet de tijd ons nog leren in hoeverre de game op de lange termijn interessant blijft, maar de eerste in-game ervaringen smaakten in elk geval naar meer.